همه چیز با خدا ممکن است
قانونمندی طبیعت
حضور در طبیعت قانونمند
اساس صحبت قانونمندی طبیعت ، قوانینی است که بر زندگی ما جاری است . خداوند مهربان وقتی هستی را آفرید ، یک سری قوانین بر آن حاکم ساخت که تحت عنوان سنت‌های‌الهی یا قانونمندی طبیعت از آن یاد می‌شود .
در واقع می‌توان گفت با اینکه انسان در رأس هرم مخلوقات قرار دارد در هر حال جزئی از این هرم است و عنصری از یک مجموعه که باید قوانین حاکم بر آن را اجرا کند . اگر اجرا کند حمایت و پاداش طبیعت را می‌بیند و اگر سرپیچی کند لطمه می‌بیند .
قانون اول : قانون خالی شدن (خلاء)
اولین قانون ، قانون خلاء است . این قانون می‌گوید : همیشه خلاء باعث جذب می شود . هرچه خلاء بیشتر باشد ، هر چه خالی بیشتر باشد جذب بیشتر است . اگر من می‌خواهم موهبت‌های الهی را جذب کنم ابتدا باید جایی خالی باز کنم .
درستی قانونمندی طبیعت نگاه عمیق به طبیعت و الهام گرفتن از آن است . یکی از معلمان بزرگ ما در طبیعت « گردباد» است . شما مسلما می‌دانید قدرت گردباد خیلی بیشتر از باد است . گردباد مجموعه‌ای از بادهای شدید و قدرتمند است که همه چیز را به داخل خود می‌کشد اما گردباد این قدرت جذب فوق‌العاده را از کجا دارد ؟ حدستان درست است ، علت جذب فوق‌العاده گردباد ، خلاء درون آن است . گردباد حرکت دارد اما داخلش خالی است و همه این جذب‌ها و کشش‌ها را از آن « درون خالی» دارد . انسان هم باید مانند گردباد باشد . اگر می‌خواهید نیایش‌ها و دعاهایتان اجابت شود ، اول باید جا باز کنید و درون را خالی کنید . این خالی درون در همه ابعاد انسانی قابل بررسی است . خلاء ذهنی و خلاء دل اولین خلاء است که باید ایجاد کنید .
اول باید ذهنتان و دلتان را خالی کنید . از چه؟ از هر آنچه بیهوده در آن جای دارد ، هر آنچه وجودش زیانبار است یا سودی ندارد . از کینه‌ها ، نفرت‌ها ، انتقام ، حسادت ، حسرت ، یأس و ناامیدی ، سوء‌ظن ، بدخواهی و کج‌اندیشی و خلاصه همه آن چیزهایی که ذهن و دل خالی ما را بی‌سبب پر کرده‌اند . اما چگونه می‌توان این خالی را ایجاد کرد؟
بخشیدن
یکی از راه‌های ایجاد خلاء بخشودن دیگران است . گاهی اوقات ما فکر می‌کنیم با بخشودن دیگران احیانا به کسی لطف کرده‌ایم ، اما ابدا چنین نیست . بخشیدن اول از همه لطفی است که ما در حق خود می‌کنیم تا میدان ذهنی‌مان خالی شود . حدیث 704 نهج افصاحه درباره اهمیت فوق‌العاده بخشایش است : « خداوند بخشاینده است و بخشایش را دوست دارد .»
اما لزوما بخشیدن به معنای برقراری ارتباط دوباره نیست . مثلا اگر کسی به شما لطمه زده است ، این بدان معنا نیست که او را ببخشید و مجددا با او به همان وسعت ارتباط برقرار کنید تا مجددا به شما لطمه بزند . بخشودن پیش از هر چیز یک فرایند ذهنی و درونی است .
خالی‌تر
گاهی اوقات نه تنها باید ذهنمان را از چیزهای بد خالی کنیم بلکه باید از چیزهای مثبت هم خالی شویم تا امکان جذب بیشتری داشته باشیم . فرض کنید شما دانش ، اطلاعات و تجربیات مفیدی برای دیگران دارید . انتقال این اطلاعات به دیگران نیز به نوبه خود ایجاد خلاء می‌کند و شما را برای جذب اطلاعات بیشتر مهیا می‌سازد . ثابت شده است که یکی از بهترین راه‌های یادگیری ، نوشتن است . نوشتن یعنی انتقال اطلاعات بر روی کاغذ ، خالی کردن حافظه کوتاه مدت و آمادگی برای جذب مطالعه بعدی .
گاهی ابراز عشق ، در قلب شما ایجاد خلاء می کند . شما با ابراز عشق میدان ذهن خود را از آنچه هست خالی می‌کنید و این باعث جذب مهر و محبت بیشتر می‌شود . افرادی که از ابراز عشق خودداری می‌کنند در واقع خودشان را از جذب مهر و محبت بیشتر محروم می‌سازند .
خالی زبان
یکی دیگر از چیزهایی که خلاء آن بسیار مهم است زبان است . ایجاد خلاء در زبان یعنی نگاه داشتن زبان از آنچه بیهوده ، مضر و یا زیانبار است . سکوت یک خلاء درونی است .
خالی شکم
یکی دیگر از چیزهایی که باید خالی‌کنید شکم است . وقتی زیاد غذا می‌خورید حجم عمده‌ای از انرژی ذهنی و جسمی شما صرف هضم و جذب غذا می‌شود و امکان فرستادن انرژی مثبت برای تحقق آرزوها و هدف‌هایتان کم می‌شود .
خالی از گناه
یکی از مهمترین کارها برای ایجاد خلاء ، خالی شدن از گناه است . اعتراف به گناه و پشیمانی و ندامت نزد خدا باعث خلاء می‌شود و این خلاء به وعده مسلم الهی باعث جذب موهبت‌های الهی و جذب دعاهایتان می‌شود .
اگر از خدایتان چیزی می‌خواهید اما اجابت نمی‌شود یکی از علت‌هایش همین نداشتن خلاء است . از خودتان بپرسید چه نیت یا عمل ناپاکی در درون و بیرون من است که باید از آن بری و پاک شوم .
رهایی
یکی از قوانین خلاء قانون رهایی‌است . گاهی اوقات به یک هدف وابسته می شوید . وابستگی به یک هدف هم مانع خلاء است . اگر شما بیش از حد به یک هدف فکر می‌کنید این ناشی از ترس و نگرانی شما از برآورده نشدن آن هدف است . کسی که مطمئن است دعایش اجابت می‌شود و به وعده الهی ایمان دارد وقتی دعایش را کرد در مسیر تلاش آن را به خدا می‌سپارد . این رها کردن به نوبه خود بخشی از ایجاد خلاء است . ادامه دارد ...